برگی از ادبیات فارسی ۵

شعر زیر از استاد محمد رضا شفیعی کدکنی را به شما عزیزان تقدیم می کنم. لطفا نظرات خود را نسبت به اشعار و این که یادداشت های «برگی از ادبیات فارسی» را ادامه بدهم یا نه بیان فرمایید.

ای مهربانتر از برگ، در بوسه های باران                  بیداری ستاره در چشم جویباران

آیینۀ نگاهت پیوند صبح و ساحل                         لبخند گاه گاهت صبح ستاره باران

باز آ که در هوایت خاموشی جنونم                        فریادها برانگیخت از سنگ کوهساران

ای جویبار جاری! زین سایه برگ مگریز.                  کاین گونه فرصت از کف، دادند بی شماران

گفتی: «به روزگاری مهری نشسته»، گفتم:               بیرون نمی توان کرد «حتی» به روزگاران

بیگانگی ز حد رفت، ای آشنا مپرهیز!                      زین عاشق پشیمان، سرخیل شرمساران

پیش از من و تو بسیار، بودند و نقش بستند          دیوار زندگی را، زین گونه یادگاران

این نغمه محبت، بعد از من و تو ماند                     تا در زمانه باقیست آواز باد و باران